Vuk Nemanjić

Vukan Nemanjić je bio najstariji sin Stefana Nemanje koji je u općim južnoslavenskim pobunama protiv Vizantije 1180. godine uspio izboriti nezavisnost Srbije. Kratko nakon izborene nezavisnosti Srbija se uspjela proširiti na područje tadašnje Duklje (današnja Crna Gora), Travunije (glavni grad Trebinje) i Huma do 1190. godine. Iako je po tadašnjim opće prihvaćenim evropskim pravilima nasljednik vladar bio najstariji sin Stefan Nemanja je dao Vukanu na upravljanje Duklju, dok je izabrao drugorođenog sina Stefana Prvovenčanog za nasljednika srpske krune. Razlog za ovaj neobičan izbor historičari traže u činjenici da je Prvovenčani bio oženjen za vizantijsku princezu što je trebalo obezbediti mir na južnoj srpskoj granici.

Kada je taj očev izbor postao potpuno jasan i nepovratan Vukan koji je bio guverner Duklje se 1195 proglasio za kralja Duklje. Bez obzira na to on je i dalje priznavao očevu vrhovnu vlast, kao i onu njegova brata Stefana Prvovenčanog nakon očeve abdikacije 1196. godine. Taj prividni mir je trajao sve do smrti Stefana Nemanje 1199 godine kada Vukan počinje ulaziti u spletke kako bi oborio brata. Saveznik u tome mu uskoro postaje hrvatsko-ugarski kralj Emerik koji se nalazio u ratu s Drugim bugarskim carstvom pa je tražio saveznike. Zajednička invazija Srbije njih dvojice 1202 je dovela Stefana Prvovenčanog u bijeg na područje Bugarske, a ubrzo potom Vukan je proglašen za velikog župana. Njegova službena titula je bila:Veliki župan Vukan, vladar srpske zemlje, Zete, pomorskih gradova i područja Nišave.

U zamjenu za Ugarsku pomoć Vukan je postao njen vazal, a bio je prisiljen i ući u rat s Drugim bugarskim carstvom kao ugarski saveznik. Taj rat je gotovo odmah krenuo loše po Srbiju tako da 1203. godine Bugari osvajaju Niš, a na tu vijest se nadovezala bolest i smrt Emerika 1204. godine. Nakon smrti hrvatsko-ugarskog kralja ova država se našla u unutrašnjoj borbi za vlast tako da je Vukan ostao sam na bojnom polju protiv Bugarske što je za njega bila nemoguća misija pa ga je [[Stefan Prvovenčani uz bugarsku pomoć lako oborio [[1204. godine.

Vukan Nemanjić je na kraju zbog intervencije trećeg brata Svetog Save pošteđen smrtne kazne i poslan natrag u Zetu da tamo opet bude srpski guverner. U službenim dokumentima Vukan se poslednji put spominje 1207. godine, a sljedeću godinu njegov sin Đorđe je novi guverner Zete.

[You must be registered and logged in to see this link.]